LittleMissNaughty

Dziesięć lat temu myślałam, że jak będę w swoim obecnym wieku, będę mieć męża weganina z awersją do szamponu i grzebienia, co najmniej trójkę niejedzących mięsa dzieci i drewnianą chatynkę z obornikiem i ogródkiem. Że dzieci będę na przemian dostawiać do cyca nawet jeśli będą już miały pełne uzębienie, pieluchy będę mieć z tetry, bambusa albo konopii i że nie będę pracować tylko chować potomstwo w duchu ekologicznym. Mój przyszły niedoszły miał mieć tolerancyjnych rodziców, ja miałam znaleźć dobre wegetariańskie przedszkole bez glutenu i cukru w menu, a dzieci miały się być empatyczne i troskliwe wobec króliczków, ptaszków i dżdżownic. Miałam też wtedy głębokie przemyślenia, jaką to nadopiekuńczą matką bym była, jak mocno restrykcyjne miałabym poglądy dotyczące żywienia czy whatever, a mój mąż to może lepiej żeby jednak był wegańską sierotą bez rodziców, bo ci pewnie piali by nad naszymi bladymi zagłodzonymi dziećmi. Ja pier***. I ja zdałam maturę na piątki, skoro myśl

Ani ja ani moja siostra nigdy nie miałyśmy aspiracji do bycia panną młodą. Nigdy w dzieciństwie nie wyskakiwałyśmy spod firanek imitujących welon, nie ćwiczyłyśmy pocałunków, nie oglądałyśmy sukien ślubnych, nie wzdychałyśmy na widok panny młodej w filmie czy teledysku. Żadna z nas nie marzyła o księciu z bajki, o bajce ani o bajecznym ślubie. Nasze zabawy zdominowała proza życia. Lalki, ich pampersy kupowane na sztuki w kiosku oraz robiona w kuchni mieszanka z mąki i wody dla zabarwienia na biało zawartości butelki ze smoczkiem. I tak, choć żadna z nas nie ma dziecka, bo obie skutecznie tak robimy, żeby nie zrobić, to obie ogarniamy temat. Do tego trochę pracy w przedszkolu, trochę koleżanek, dużo dorabiania jako niania. Wiem dzięki temu jak uśpić i odłożyć dziecko, jak zrobić na szybko czwarty trymestr za pomocą kocyka, kołysania i szumu, jak przewijać, żeby nie zostać osikanym i jak samej wysikać się w minutę przy otwartych drzwiach, mówiąc cały czas do dziecka. Z dzieciatymi